عملکرد برجهای خنک کننده فلزی در برابر باد و زلزله

از برجهای خنک کننده بطورگسترده برای خنک کردن مقادیر زیاد آب درنیروگاه حرارتی، پالایشگاهها و نیروگاه هسته ای، کارخانجات فولادسازی، سیستم تهویه مطبوع و سایر مراکز صنعتی استفاده می شود. هدف نهایی طرح نیروگاه، تولید حداکثر انرژی الکتریکی از مواد خام می باشد. درسیکل اولیه کار نیروگاه معمولا مواد خام توسط احتراق به انرژی حرارتی تبدیل می شوند. این انرژی حرارتی دمای آب را در دستگاهی به نام بویلر به 545 درجه سانتیگراد می رساند. بخارتولید شده توسط بویلر به طرف پره های توربین هدایت می شود. بخار وارده به توربین آن را به حرکت در می آورد و ژنراتور را که با توربین هم محور و کوپله است به همراه آن به گردش در آورده و جریان برق تولید می شود. درطرح نیروگاههای تولید نیرو، آب بسیار زیادی از توربینها با حرارت بالایی خارج میشود. اگر نیروگاه درمحلی باشد که منابع آب طبیعی( مانند آب رودخانه یا چاه عمیق یا...) در دسترس باشد، آب مذبور خارج و آب جدیدی که سرد است وارد سیستم می شود. اما در مکانهایی که با محدودیت آب مواجه هستند، بایستی از آب استفاده مجدد نمود. بنابراین این آب، بایستی بنحوی خنک شود. ایده برجهای خنک کننده نوع هلر نخستین بار توسط لزو هلر استاد دانشگاه فنی بوداپست مجارستان در سال 1956 میلادی در کنفرانس جهانی نیرو در وین مطرح گردید. در این سیستم بخارتولید شده پس از برخورد با پره های توربین و به حرکت در آوردن آنها وارد یک چاهک حرارتی که به کندانسور موسوم است، گردیده و حرارت آن توسط آبی که به آب خنک کننده موسوم است، گرفته می شود. در این دستگاه آب خنک کن از پایین به صورت جت به لایه های آب بخار بالای دستگاه، پاشیده شده و دمای بخار آب را پایین و آنرا به صورت مایع در می آورد. دمای آب خنک کن بعد از طی یک سیکل بالا می رود و برای مصرف مجدد باید پایین آورده شود. بدین منظور آب گرم تولید شده توسط کندانسورها را توسط پمپهایی به طرف برج خنک کننده هدایت می نمایند.